در طول سالها، تحقیق و توسعه (R&D) به ابزاری حیاتی برای تقویت نوآوری و محرک رشد اقتصادی در سراسر جهان تبدیل شده است.
به گزارش عقیق نیوز؛ به طور گسترده پذیرفته شده است که نوآوری نه تنها برای بهبود بهره وری و ایجاد مشاغل جدید ضروری است، بلکه برای افزایش رقابت، کاهش فقر و افزایش استاندارد زندگی نیز ضروری است. با این حال، بسیاری از شرکت ها به دلیل هزینه های زیاد از سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه اجتناب می کنند، به همین دلیل است که دولت سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه را معرفی کرده است. این سیاست با ارائه اعتبار مالیاتی برای هزینه های تحقیق و توسعه واجد شرایط، کسب و کارها را تشویق می کند تا در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کنند. این مقاله تاثیرات سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه بر رشد اقتصادی، ورود فناوری به صنعت، تامین مالی اقتصادهای دانش بنیان و ایجاد بازار برای شرکتهای دانشبنیان را بررسی میکند.
یکی از مهمترین تأثیرات سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه، تأثیر آن بر رشد اقتصادی است. این سیاست، شرکتها را تشویق میکند تا در تحقیق و توسعه سرمایهگذاری کنند، که منجر به نوآوریهای بیشتر، فناوریهای جدید، و محصولات و خدمات بهبود یافته میشود که به نوبه خود باعث رشد اقتصادی میشود. طبق گزارش بنیاد ملی علوم، صنایعی که نسبت بیشتری از درآمد خود را در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می کنند، بهره وری و رشد اقتصادی بیشتری را نسبت به صنایعی که کمتر در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می کنند، تجربه می کنند. علاوه بر این، مطالعات نشان دادهاند شرکتهایی که اعتبارات مالیاتی تحقیق و توسعه دریافت میکنند، عملکرد مالی بهتری دارند و به احتمال زیاد محصولات و فرآیندهای جدیدی را به بازار معرفی میکنند که رقابتپذیری آنها را افزایش میدهد و مشاغل جدید ایجاد میکند.
یکی دیگر از تأثیرات سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه، ورود فناوری به صنعت است. همانطور که شرکت ها در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می کنند، فناوری های جدیدی را توسعه می دهند که می تواند برای بهبود محصولات و خدمات آنها، کاهش هزینه های تولید و افزایش کارایی و بهره وری مورد استفاده قرار گیرد. این فناوری می تواند به سایر صنایع نیز منتقل شود و منجر به نوآوری ها و رشد اقتصادی بیشتر شود. علاوه بر این، ورود فناوری های جدید اغلب منجر به ایجاد فرصت های شغلی جدید در زمینه هایی مانند مهندسی، طراحی و تحقیقات می شود.
تامین مالی اقتصادهای دانش بنیان از دیگر آثار سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه است. اقتصادهای مبتنی بر دانش حول محور توسعه و استفاده از دانش و اطلاعات برای ایجاد و توزیع کالاها و خدمات ساخته می شوند. این اقتصادها برای پیشبرد رشد اقتصادی در قرن بیست و یکم ضروری هستند، زیرا نوآوری، بهرهوری و رقابت را ارتقا میدهند. سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه، سرمایهگذاری در صنایع مبتنی بر دانش مانند بیوتکنولوژی، توسعه نرمافزار، و تولید پیشرفته را تشویق میکند که نیاز به سرمایهگذاری قابل توجهی در تحقیق و توسعه دارد. با تشویق سرمایهگذاری در این زمینهها، این سیاست تضمین میکند که صنایع دانشبنیان از بودجه لازم برای توسعه محصولات و خدمات پیشرفته، ایجاد مشاغل پردرآمد و رشد اقتصادی برخوردار باشند.
علاوه بر این، سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه موجب صرفه جویی اقتصادی برای سرمایه گذاری بخش خصوصی در تحقیق و توسعه می شود. تحقیق و توسعه می تواند یک کار گرانقیمت باشد و بسیاری از شرکت ها به دلیل هزینه های بالا ترجیح می دهند در آن سرمایه گذاری نکنند. با ارائه اعتبارات مالیاتی برای هزینه های تحقیق و توسعه واجد شرایط، شرکت ها می توانند صرفه جویی قابل توجهی در هزینه ها داشته باشند که می تواند به سمت پروژه های دیگر هدایت شود. این سرمایه گذاری همچنین می تواند در تحقیق و توسعه بیشتر سرمایه گذاری شود و منجر به نوآوری ها و رشد اقتصادی بیشتر شود. بنابراین، سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه، نه تنها شرکت ها را برای سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه تشویق می کند، بلکه انجام این کار را برای آنها آسان تر می کند.
سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه، بازاری را برای شرکت های دانش بنیان در این صنعت ایجاد می کند. همانطور که شرکت ها در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می کنند، محصولات و خدمات جدیدی را توسعه می دهند که می توانند برای ایجاد درآمد فروخته شوند. این سیاست شرکت ها را تشویق می کند تا با ارائه اعتبار مالیاتی برای هزینه های تحقیق و توسعه واجد شرایط به سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه ادامه دهند. این شرکتها اکنون میتوانند فعالیتهای خود را از طریق فروش این محصولات و خدمات تأمین مالی کنند که منجر به ایجاد فرصتهای شغلی جدید و رشد اقتصادی میشود.
در نتیجه، سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه ابزاری حیاتی برای تقویت نوآوری و محرک رشد اقتصادی در بخشهای کلیدی اقتصادهای مبتنی بر دانش است. تأثیرات آن بر اقتصاد شامل محرک رشد اقتصادی، ورود فناوری به صنعت و همچنین ایجاد بازار جدید برای شرکتهای دانشبنیان در این صنعت است.